HINO A HÉLIOS, DE MESÔMEDES DE CRETA

Ύμνος εις Ήλιον - Μεσομήδους του Κρητός (2ος αι. μ.χ.) Χιονοβλεφάρου πάτερ Αούς,  ροδόεσσαν ος άντυγα πώλων  πτανοίς υπ' ίχνεσσι διώκεις,  χρυσέαισιν αγαλλόμενος κόμαις  περί νώτον απείριτον ουρανού  ακτίνα πολύστροφον αμπλέκων,  αίγλας πολυδερκέα παγάν  περί γαίαν άπασαν ελίσσων,  ποταμοί δε σέθεν πυρός αμβρότου  τίκτουσιν επήρατον αμέραν.  Σοι μεν χορός εύδιος αστέρων  κατ' Όλυμπον άνακτα χορεύει  άνετον μέλος αιέν αείδων  Φοιβηίδι τερπόμενος λύρα.  Γλαυκά δε πάροιθε Σελάνα  χρόνον ώριον αγεμονεύει  λευκών υπό σύρμασι μόσχων,  γάνυται δέ τέ σοι νόος ευμενής  πολυείμονα κόσμον ελίσσων.

Hino a Hélios - Mesômedes de Creta (séc. II E.C.) Pai do alvibléfaro¹ Amanhecer, que conduz a tua rósea carruagem  em teus corséis de cascos voadores,  glorioso com a sua coroa de ouro,  pela extensão infinita do céu,  entrelaçando teus raios multicirculares,  fonte de prestígio e brilho,  evoluindo ao redor de toda a terra,  enquanto os rios de teu fogo imortal  estabelecem a adorável luz do dia.  Por ti, as estrelas radiantes dançam no Olimpo,  entoando continuamente jubilosas canções,  regalando-se com a lira de Febo,  e a gláucia Selene segue  governando o tempo das estações,  em sua carruagem puxada por touros brancos.  Teu pensamento propício se alegra passeando pelo cosmo multiforme.  ¹ brancas pálpebras;